pół grapefruita - notka sponsorowana przez Lidla

Osiągnęłam masę krytyczną i jak tak dalej pójdzie, to nastąpi Wielki Wybuch!
To znaczy szlag mnie trafi, bo wqrf już jest.  Muszę i chcę schudnąć, co teoretycznie jest proste, w praktyce wręcz odwrotnie. Moim problemem nie są słodycze, nie jest obżarstwo, ale właśnie zbyt mała ilość posiłków, omijanie śniadań i dogadzanie sobie wieczorem. W teorii mam miszcza, praktyka leży i kwiczy.
Wczoraj usłyszałam w DDTVN, że należ zjdać pół grapefruta po każdym posiłku, co daje minus 8 kg w ciągu trzech miesięcy. Zbyt piękne aby było prawdziwe, ale że lubię te owoce, więc biegusiem zakupiłam dzisiaj w Lidlu kilka ton tego cytrusa. Polecam koleżankom, bo nie dość, ze są bardzo tanie, to wyjątkowo słodkie, łatwo odziela się od nich biała błonka, w sumie smakują niemal jak pomelo, które ja uwielbiam.
Zjadłam już 2 posiłki plus małą przekąskę, 2 x po pół grapefruta, więc teoretycznie jest mnie już mniej jakieś 75 gram ;) Albo jakoś tak, nie chce mi się tego przeliczać.
Od pewnego czasu już i tak piję zdrowe koktaile, które same  przygotowuję, w  tym rewelacyjny anans z jarmużem i pomarańczą. Muszę się zmobilizować na serio, bo w czerwcu stuknie mi kolejny rok, dość okrągły, niestety, i mam zamiar wejść w nowe dziesięciolecie chudsza o dychę. No, to raczej niemożliwe, ale grunt to mieć plan. I jesć te grapefruty ;)

A tak z innej mańki, to jestem absolutną fanką mało popularnego w Polsce serialu  Bates Motel-link.
Film ten jest nawiązaniem do trillera Alfreda Hitchcock'a -"Psychoza,("słynnej ekranizacji powieści Roberta Blocha), w którym widz śledzi losy głownego bohatera w czasach jego młodosci.  O ile niesamowite wrażenie zrobił na mnie kultowy serial   "Breakig Bad", gdzie odtwórcy głownych ról zyskali popularność na całym świecie oraz uznanie i liczne nagrody  ( Anthony Hopkin wystosował gratulacyjny list do Bryana Cranstona odtwórcy głównej roli link ), to muszę prznać, że "Bates Motel" w niczym mu nie ustępuje i również zasługuje na wielkie uznanie.  Odtwórcy głównych ról Freddie Highmore jako Norman Bates i  Vera Farmiga jako Norma Louise Bates tworzą tak symbiotyczny duet i tak przekonująco zabierają nas w mroczny klimat nie tylko hotelu, ale i małego skorumpowanego miasteczka, że niemal czujemy ten zaduch,  ten strach i tą grozę wyłaniającą się z każdego kąta, 
Ich gra aktorska- mimika, szaleństwo w oczach, nagłe wybuchy złości, a z drugiej strony rozmowy pełne szacunku i okazywanie sobie wielkiej, własciwie chorobliwej miłości-sprawia, że w realnym świecie chyba bałabym się koło nich stanąć, zwłaszcza obok Normana, który w jednej chwili potrafi się przeistoczyć w nieobliczalnego psychotyka. Tak genialnych ról dawno nie widziałam. Tej dwójce towarzyszą jeszcze dwie inne ważne w tej historii postaci-  przyrodni brat Normana, a syn Normy, przeuroczy chłopak i jedyny normalny w tej rodzinie Dylan ( Max Thieriot) oraz zabójczo przystojny  szeryf Alex Romero (Nestor Carbonell), stojący na strazy prawa, ale i lokalnego  narkotykowego biznesu, który jest głównym źródłem utrzymania mieszkańców tego zaściankowego masteczka.
Nie będę pisać recenzji tego serailu- tutaj można je znaleźć (link).
Tak więc żyję od poniedziałku do poniedziałku i już się martwię, że III sezon niebawem się skończy. Nie wiem, ile sezonów jest przewidzianych, oby jak najwięcej. Jakie jest zakończenie i tak wszyscy wiemy, ale wcale mi to nie przeszkadza, bo śledzenie losów  tej szalonej rodziny jest wyjątkowo zajmujące. 

P.S. 
Toffi rośnie jak na drożdzach, wydaje mi się, że jest dłuższa co najmniej o swoją główkę, ślicznie rozrabia, chętnie się bawi, lubi jeść, jednak z umiarem i dużo śpi, ale o niej w następnom razom ;)