Toffi

Długo mnie tu nie było. Z wielu powodów. Główny jest niestety taki, że cały czas nie możemy się otrząsnąć po śmierci Luleczki. Nie potrafimy, nie możemy, nie jesteśmy w stanie się  z tym pogodzić. Nie ma dnia byśmy o niej nie myśleli, nie płakali. Najstarsza i mój były mąż są w najgorszym stanie, zahaczającym o depresję.

Na początku lutego zamówiłam dla Najmłodszej yorka i wszyscy cieszyliśmy się na myśl o tym, jak Lulka bedzie matkować szczenięciu, bo to żeby to robiła, nie mieliśmy wątpliwości. Bardzo kochała naszą tragicznie zmarłą yorczynkę. Niestety , Lula nie dożyła już tego dnia.

Termin odebrania maluszka zbliżał się nieuchronnie, a my z Najstarszą pogrążone w żałobie absolutnie nie byłyśmy  na to gotowe. Słowo się jednak rzekło, nie mogłam zawieść Najmłodszej, która od  11 miesięcy wyczekiwała na swojego pieska.

Wczoraj więc odebrałam naszego nowego pieseczka i mam wielką nadzieję, że chociaż on z nami będzie na dłużej, że nikt go  nie skrzwdzi. W obliczu tego co się wydarzyło, jestem cała zestresowana i aż boje się cieszyć, boję się przywiązywać. 

Toffi ma 2,5 miesiąca- odebraliśmy ją dość późno dzieki uprzejmości właścicielki hodowli, która wiedziała jaka tragedia nas spotkała i dała nam czas na odbiór małej.

Toffi jest śliczniutka, zaakceptowała nas natychmiast, a radość okazuje machaniem ogonkiem, lizaniem nas po twarzy, zachęcaniem do i odwzajemnianiem zabawy. Noc minęła spokojnie i mimo, że wchodziła mi do łóżka, to dała się w końcu ułożyć w jej posłanku. Nie mam problemu ze spaniem razem z psem, ale bałam się, że ją zgniotę, bo to naprawdę maleństwo-dorosła będzie ważyć około 1,5 kg. Grzecznie siusia na matę. No poza nią też ;)