moje najstarsze wspomnienie z dzieciństwa

od lewej-moja mama, jej koleżanka z mężem i ja na jego rękach

park przy ul. Jedności Narodowej -kwiecień, 1967

Post u Hany i Miki, a potem komentarz Lidii pod tym moim zdjęciem uruchomiły  moje najwcześniejsze wspomnienie.

Lidia napisała, że miała taką czapeczkę, a ja odpisałam, że to kaptur w kurtce.

Bo  ja pamiętam tę kurteczkę, serio!

Na zdjęciu jest wczesna wiosna, a ja mam 20 miesięcy, pewnie nosiłam ją jeszcze jesienią,
 czyli mogłam mieć maksymalnie lekko ponad 2 latka.
 Kurtka miała kolor czerwony, była taka jakby ortalionowa, piankowa , zapinana na guziki.
 Wydaje się nieprawdopodobne, by tak małe dziecko mogło coś zapamiętać już na zawsze,
a jednak tak jest i nie jest to tylko zapamiętanie zdjęcia.

Pamiętam fakturę tego odzienia, takie delikatne pionowe prążki, 

Drugie moje wspomnienie, z tego samego okresu, to wizyty u dalszej ciotki,
 a dokładniej jej kuchnia, w której sadzano mnie na stole i jako ulubionego gościa i okropnego niejadka ciotka karmiła mnie konserwową szynką,
 Pamiętam  ciotkę nie tyle z twarzy co z postawy i ubioru, układ mebli i półmrok. Wydaje mi się, że okna musiały wychodzić na oficynę (muszę zapytać o to kiedyś mamę, chociaż nie wiem, czy będę mieć w najbliższym czasie okazję, ale to inna historia). Pamiętam też dużego psa,  wilczura, szaroburego, wpatrzonego we mnie, dzisiaj myślę, że bardziej w tę szynkę :)
 Zawsze miałam też wyraźną pewność co do lokalizacji - dzielnicy, gdzie to było,
 mimo że ten kontakt urwał się niewiele później.
 Prawdziwość tych wspomnień mama potwierdziła.

Kolejnym bardzo dawnym wspomnieniem jest pewna traumatyczna dla mnie historia, a mianowicie jechałam z mamą tramwajem i miałam na takim długim patyczku  drewnianą kaczkę na dwóch kółkach, która pod wpływem obrotu kółek machała skrzydełkami.
Kaczka była chyba pomalowana w paski- zielony i czerwony.
 Niestety po wyjściu z pojazdu okazało się, ze kaczki nie ma , został sam patyk i kółka, ktoś ją mi ukradł, a może spadła, ale pamiętam, że mama  twierdziła, że ktoś ją ściągnął .
Płakałam i było mi bardzo smutno, bo zabawka była zupełnie nowa,
a ja nieczęsto nowe zabawki otrzymywałam.
Ta historia wydarzyła się, gdy miałam 3 latka.

Potem mam już kolejne zapamiętane sytuacje, historie, zdarzenia, towarzyszące im uczucia, ale te opisane trzy są mi szczególnie  bliskie, bo przywołują  moje pierwsze  poczucie samoświadomości.

A jakie są Wasze najstarsze wspomnienia? 

sonic