3 dni na plusie, 3 dni na minusie

Mimo wszystko i wbrew prawom księgowym bilans jest na plusie.

W piątek rano wyjechałam z córcią w góry. Pogoda nam dopisała jak na zamówienie, bo w pierwszego dnia, aż do nocy padał śnieg i były to olbrzymie opady. Miasteczko wręcz tonęło w białym puchu, a że wieczorem był kulig, to wszystko pięknie przypasowało. Córcia była zachwycona sanną, ale gdy już dojechałyśmy do  szałasów, gdzie czekała na nas góralska muzyka i takież specjały, to stwierdziła, że to nie jej klimaty, w sensie, że to nie TA muzyka. 

No cóż, w jej wieku też bym nie czuła do niej  większego entuzjazmu ;) 

Następnego dnia przywitało nas niebieskie niebo i piękne słońce, więc zgodnie  z daną jej obietnicą poszłyśmy na stok, gdzie Najmłodsza pierwszy raz w życiu ubrała na nogi narty i pod okiem instruktora pojechała wyciągiem na górkę. Byłam pełna podziwu, że się nie bała. Zjechała po godzinie umęczona, ale szczęśliwa. Pełna zapału zamówiła sobie p. Wojtka na dzień następny. W sumie się jej  nie dziwię, bo instruktor był nie tylko niezwykle miły, ale i wyjątkowo urodziwy, aż sama się zastanawiałam, czy go sobie nie wykupić.  Najlepiej na wynos ;P

Później troszkę pozwiedzałyśmy, oczywiście objadłyśmy się oscypków żurawiną, kwaśnicy, a ja grzańca sobie też nie oszczędziłam.

Wieczorem była impreza z moimi znajomymi, a następnego dnia powtórka z rozrywki- stok, spacer, obiad i powrót wieczorem.
Wyjazd naprawdę był bardzo udany, za to po powrocie miałam niezłą jazdę.
Nie, nie na nartach.
To ząb mnie przeczołgał i okazało się, że jedyne co można zrobić, to go usunąć. Nie chcę nawet pisać, jak to się potoczyło i jaki błąd popełniła dentystka, która ponadto nie dała mi antybiotyku i Ketonalu. Skończyło się tak, że wczoraj rano, po nieprzespanej z bólu nocy, nie poznałam się w lustrze, miałam kwadratową faciatę i wyglądałam koszmarnie. Popędziłam do niej ponownie, ona ściągnęła szwy, dała mi leki i stwierdziła, że muszę  lodem okładać policzek, bo mi ta opuchlizna nie zejdzie.

Jakbym już tak miała wyglądać do końca życia, to bym z domu więcej nie wyszła:)

Dzisiaj jest lepiej, powoli przypominam samą siebie.
 A teraz z bólem serca udaję się w kierunku szafy, co by w niej zrobić porządek generalny i wyrzucić większość ciuchów i przydasiów.
Dla mnie takie układanie ubrań w szafie jest gorsze niż wojna. Czy jest ktoś, poza Panterką,  na świecie, kto  to lubi ?

Niech mnie Rozum i Rozsądek nie opuszczają  i sprawią, bym wyrzuciła jak najwięcej przydasiów :)
Amen!!!

sonic