Luleczka i jej przyjaciele za Tęczowym Mostem

Dzisiaj mija pierwsza rocznica  Twojej śmierci, Luleczko.
Tak wiele z Tobą ubyło.
Nie ma dnia, byśmy chociaż przez chwilkę o Tobie nie pomyślały.
Czas nie leczy ran, Luleczko.
Nie ma w nas zgody na to co Ciebie spotkało i co spotkało nas.
Tęsknimy za Tobą i tęsknić będziemy.

Dziesięć miesięcy wcześniej odeszła w tragicznych okolicznościach Twoja przyjaciółka, nasza przyjaciółka, nasza ukochana Yorczynka. Twoja towarzyszka zabaw, nasza milusińska, wielkie serducho  na czterech łapkach. Jej nagła śmierć była dla nas wielkim bólem, wielką stratą, Najmłodsza przeżyła to okrutnie, ale Ty dodawałaś nam otuchy i łagodziłaś ból.

 Dobrze, że wówczas byłaś z nami.

                                              tak czekałyście rano na śniadanie

Wraz z Waszym odejściem odchodzili  czworonożni przyjaciele z innych blogów.
Gosianka pożegnała Rufficzka i Amisię, a Kayron zaginął

Za tęczowy most poszli do Ciebie Grażynka Hany

i Aron Anny 

                                   

 To Munia Izy z Kidowa, która odeszła 12.10.2015

  Fretka Grażynki 

My tutaj możemy tylko wierzyć, że czekacie tam na nas szczęśliwi.

Ten wiersz napisałam dla Ciebie, Luleczko, rok temu.
Dzisiaj dedykuję go również wszystkim naszym braciom mniejszym, którzy odeszli tam z Tobą.

Luleczko
Jest taki most, Tęczowy Most,  który oddziela  
(tylko na chwilę) człowieczy los od wiernego Przyjaciela.
Gdy tam już dotrzesz, nasze Kochanie,
będziesz bezpieczna, nic się nie stanie.
Rozejrzyj się dobrze- otwórz oczka, postaw uszy-
widzisz ? Nie jesteś sama, tam pełno dusz przy Twojej duszy.
Zbyt szybko tam poszłaś, nasza Radości,
i chociaż  nowy dom jest  pełen miłości
to...
 czekaj tam  na nas.

sonic


PS.
Jeśli ktoś z Was chce dodać zdjęcie swojego zmarłego przyjaciela, to chętnie je dodam. Niech będą razem w tym dniu.